Był politykiem rzymskim i jednym z przywódców partii senackiej. Prawnuk Katona Starszego Cenzora i jego naśladowca. Był zwolennikiem stoicyzmu oraz słynny z prawości i uczciwości, obrońca republiki i starorzymskich obyczajów. W 72 p.n.e. walczył z powstańcami Spartakusa. Jego głos zadecydował o wyroku śmierci na uczestników spisku Katyliny w 63 p.n.e. Wróg Cezara, opowidział się w czasie wojny domowej po stronie Pompejusza, jako przedstawiciela dawnej republiki. Po klęsce Pompejusza pod Farsalos 48 p.n.e. powierzono Katonowi obronę Utyki w północnej Afryce. Po zwycięstwie Cezara pod Tapsus, Katon popełnił samobójstwo. Jego postać została wyidealizowana przez prorepublikańskich stoików wczesnego cesarstwa.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL